Momenteel en iets allitererend.

Als er hier vrienden van het mannelijke gender zouden meelezen: onderstaande kan u choqueren (maar dan bent u waarschijnlijk vrijgezel) of inzicht bieden. U zal het in ieder geval nooit begrijpen, tenzij u een vrouw bent. Geen commentaren waarin de woorden 'gemakkelijke uitvlucht' worden gebruikt. Ik heb u gewaarschuwd.

~

Iedere vrouw, vanaf de menarche tot de menopauze, zou iedere maand 5 dagen naar keuze vast verlof mogen hebben. Ofschoon de vrouwen die lijden aan het geweldige verschijnsel dat men PMS* noemt.

Een keer per maand word ik een week ernstig bipolair. Ik voel oprechte woede wanneer er een plooi in mijn zakdoek blijft zitten (DAT DUURT HIER NU AL 5 MINUTEN OM EEN ONNOZELE ZAKDOEK TE STRIJKEN!!!), krijg tranen in mijn ogen wanneer Jamie Oliver 'sauces' op tv zegt (zo'n schoon woord) & ben weerloos voor alles wat koek en chocolade is.

Vandaag, bijvoorbeeld, liep ik lachend onder mijn paraplu in de regen wanneer ik naar het werk wandelde. Toen ik voorbijgangers naar mij zag kijken, had ik zin om te roepen: "Wat is 't? Waarom zijt ge zo aan het kijken? Gaat ge beweren dat het mijn fout is dat het zo regent of wat? WEL, HET IS NIET MIJN FOUT EN GE KUNT DAT DENKEN ZOVEEL GE WILT! ONNOZELAARS!!!", om daarna de hele treinrit te huilen & de mouw van een nietsvermoedende pendelaar onder te snotteren & te jammeren over mijn leven, dat het zo'n hel is. Men zou mij ergens onderweg zeer verward onderschept hebben, mij rustig in een dwangbuis geleid hebben en "het komt allemaal goed, schapeken" gezegd hebben. Ik zou door dat laatste zinnetje helemaal door het lint zijn gegaan. Ik kon namelijk diverse redenen opnoemen waarom het nooit meer goed zou gekomen zijn op dat moment. Dat allitererend geval in aantocht, bijvoorbeeld.

En daarom, for once and for all: we kunnen er niks aan doen, het zijn die verdomde hormonen (sowieso altijd de schuld van iemand anders!). Het enige wat ons kan kalmeren is chocolade, series (met vrouwen in de hoofdrol, uiteraard) & een pyjamabroek, in respectievelijke volgorde. Geef ons deze dingen & wij zijn tevreden. Laat ons met rust & wij roepen/huilen/snotteren ook niet in jouw bijzijn. En mocht dat toch gebeuren, voeder ons dan nog een beetje chocolade & maakt dat ge snel uit de voeten zijt.

* voor de mannen: neen, dat is niet de voorloper van het CLB